Het zal mijn tijd wel duren

Doeneke Sociaal
7

Ik denk nog vaak aan haar. En nog altijd maakt ze me vrolijk. “Het zal mijn tijd wel duren”, zegt mijn oma keer op keer. Ze zegt dit niet vanuit een zuur ‘na mij de zondvloed’. Ze wil gewoon geen nieuwe spullen meer. Ook al zitten haar bank en fauteuils voor geen meter meer en is het dessin van de meubelstof hopeloos ouderwets. Annie weet ’t. Haar kinderen dringen voortdurend aan op wat nieuws. Maar ze wil het niet, want ‘straks ben ik toch dood’. Mijn oma is dan begin 60. En dat ‘straks’ is pas vele jaren later. Mijn oma wordt uiteindelijk 90 jaar – in 1994.


Ik ben dol op mijn oma. Graag ben ik bij haar in haar oude karakteristieke bovenhuis in Rijswijk. De plek waar alles piept, kraakt en bungelt. Thuis wisselen mijn ouders steeds weer van stijltrend: in de jaren zeventig (schrootjes in bruin en oranje), tachtig (landelijk loeizwaar donkerbruin eiken) en negentig (streepjesbehang en beige relaxfauteuils). Maar bij mijn oma blijft alles hetzelfde, gewoon omdat ook dat kan. Die grote kast – het kabinet – met nog kogelgaten uit de oorlog. En die witte ronde gehaakte lapjes boven op de rugleuningen van de fauteuils voor – of tegen – ‘die mannen met die vette koppen’. Stabiel vintage. Lekker vertrouwd. Heerlijk.

Mijn oma leeft hartstikke duurzaam. Kwade tongen bestempelen haar als ‘veel te sober’, ‘armoedig’ of ‘een krent’. Maar mijn klimaatoma zorgt gewoon voor haar minimale ecologische voetafdruk. Ze is een ecohumanist: ze ziet de mens als onderdeel van een allesomvattend ecosysteem. Ze reist met de trein. Ook is ze een no-poo-er: slechts een paar keer per jaar wast ze haar haren met shampoo – bij haar halfjaarlijkse watergolf. En mijn oma is ook een hardcore skinminimalist: ze gebruikt zo min mogelijk huidverzorgingsproducten. ‘s Ochtends wrijft ze stevig één crèmepje op haar gezicht. En ze sprayt Eau de Cologne achter haar oren en in haar poes. Dat laatste geeft daaronder dan wel wat irritatie, maar het ruikt lekker fris en maakt douchen overbodig. Oeps. Wat een held!

Mijn oma is iconisch en iedereen vooruit. Zo’n oma wil ik straks ook zijn. En dan zonder kogelgaten …

Annie Wiemers Ter Beek – Doeneke wil ‘t proberen!

Oma Annie heeft de lef om zichzelf te zijn. Het is voor een vrouw in die tijd en nog steeds niet per se makkelijk om alleen te blijven staan pal voor wat jezelf wil en hoe jij dat wil 😎

7 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doeneke Sociaal
4
Kinderachtig

‘Wie heeft dat gemaakt?’ Ze kijkt al een tijdje naar het schilderij boven de bank. Er staan naakte zwarte vrouwen op. “Ik zie blote billen”, zegt ze serieus. Ja inderdaad, die vallen mij al lang niet meer op. Ik weet wie de schilder is, een kunstenaar uit Tsjechië, hij maakt …

Doeneke Sociaal
4
Met lippenstift schrijft ze NO

‘NO’ staat er op haar blote buik. Ze loopt in haar bikini langs de vergaderzaal vol senatoren. Zij laat haar man zien dat ze niet wil dat hij president wordt van de VS. Dr. Jill Bidens actie heeft effect. Manlief gehoorzaamt, Joe stelt zich – dan – niet kandidaat voor …

Doeneke Sociaal
3
Opzwepend en lekker!

Ze danst K-pop. In een girlsband. En verandert van een verlegen tiener in een podiumbeest. De muziek is een combi van hiphop en andere popmuziek. De choreografie van de dans is dynamisch, strak, synchroon en met oog voor detail. Heel veel details. De teksten bevatten een activistische boodschap. De Zuid-Koreaanse …

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op "Toestaan cookies" zodat je makkelijk op deze site kan surfen. Als je op deze site blijft zonder je cookie-instellingen te wijzigen of je klikt hier op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten