Allemaal binkies
Hij staat er wat verlegen bij. Quasi nonchalant knoopt hij een praatje met me aan. Een beetje stroef. En ook gezellig. Dat doet hij goed – wat een schatje. Toch denk ik dat hij liever in zijn eentje daar boven achterin de kerk zit, achter dat prachtige kerkorgel. Met kracht …
Glad, gladder, gladst
Soms is iets te glad, te gepolijst, te mooi om waar te zijn. Neem nou raindrops keep falling on my head. Een simpele liedregel. Eén keer horen en het nestelt zich in je hoofd. Echt zo’n melodietje dat zich direct verankert op je harde schijf. Eén keer horen en je …
Weten waar je moet slaan
Hij scheurt met een rotvaart over het fietspad recht op mij af. Met een slip parkeert hij zijn wagen pal voor mijn neus op de stoep. Ik stap in bij opa Jan. Hij haalt me op van het station. Zo gaat dat. Trots zit hij achter het stuur van zijn …
Au
Hoofdpijndossiers kennen we allemaal. Tegenstrijdige belangen bestaan. En vaak delen we dan rake klappen uit. Of incasseren we die. Au! En toch is de mens in staat tot rare dingen. Soms leren we van incasseren. Ook leren we het meest van een echte strijd, op leven en dood. In de …
Roddelen als beroep
Heb je ’t al gehoord? Zo’n drie keer per jaar zit ik een uurtje in de stoel van mijn kapper. En de kapper van allerlei andere mensen met allemaal hun eigen eigenaardigheden. Zo blijkt. De perfecte me-time. Zo’n kappersbezoek geeft me op verschillende vlakken een geweldige boost. Fysiek, mentaal en …
Neem nou eens stelling
Ik kijk wel uit. Ik kijk niet naar alles. En ik kijk zeker niet naar alles waar dan ook. Verhitte discussies begrijp ik soms wel, maar soms ook niet. Drammerigheid vind ik soms vervelend en onbegrijpelijk, maar soms is drammen nodig. Journalist Rutger Castricum vind ik enig met zijn De …
Gezellig met juffrouw Jannie
Heerlijk dat gerinkel. De koffiejuffrouw rolt haar keukentrolley vol klotsende thermoskannen en rammelende kopjes naar binnen. Pauze! Joepie! Elke werkdag, zo rond 10:30 en 14:30 uur, trippelt onze juffrouw Jannie door de kantoortuin. We laten allemaal ons werk even liggen en bewegen rond de trolley – even de benen strekken. …
Mijn zoon draagt nagellak
Ik lak de nagels van mijn volwassen zoon. Pimpelpaars. Even slik ik mijn ongemak weg. Die eerste keer is altijd lastig. Onwennig. Mijn zoon met nagellak. Oké. Waarom niet? Hij vindt nagellak mooi en leuk. En ik ook. Samen make-uppen met mijn zoon. Heerlijk! We zijn helemaal van deze tijd. …
Ik voel een prikkel
We maken met z’n allen een ritje. Als mensheid. Hoe staan we ervoor in 1969? Ik ben er dan nog niet en tóch. Een mijlpaal. Tot voor kort denk ik bij ‘energie’ aan menselijke energie. Energie is kwetsbaar. En het kan op. Mijn persoonlijke energiehuishouding is al een hele klus. …
Door door door
Soms ben ik er even niet helemaal bij met mijn hoofd. Van de week herken ik zoiets bij twee helden. Heldinnen onderweg. Al jaren. Supervrouwen. Op de fiets. Grote kampioenen. En sympathiek. Annemiek smakt tegen het asfalt*. Na de finish weet haar collega Ellen niet hoe ze daarover stuitert – over …